Gorecki Jerzy (zm. 1634), lekarz królewski. Pochodził z drobnomieszczańskiej rodziny śląskiej; ur. w małym miasteczku górnośląskim Leśnica. Prawdopodobnie odbył poważne studia, w wyniku których został lekarzem tak wybitnym, że znalazł dostęp do dworu wiedeńskiego i otrzymał tu tytuł comes. Z czasem przeniósł się do Warszawy, gdzie przebywał jego brat, jezuita Adam, i tu został lekarzem przybocznym (medicus cubicularius) Zygmunta III. Zaprzyjaźnił się tu z paru osobami i mieszkał u znanego muzyka królewskiego Leslaua. Zmarł w połowie r. 1634. Przed śmiercią zapisał swój majątek, wynoszący prawie 10 000 złp., na stworzenie szkoły medycznej w swym rodzinnym mieście Leśnicy. W tej szkole mieli uczniowie poznawać dzieła medyczne oraz dzieła mistyków katolickich. Wykonawcą testamentu mianował biskupa wrocławskiego, Karola Ferdynanda Wazę, który dopiero prawie 20 lat później zabrał się do realizacji testamentu G-ego. Wobec tego, że fundusze zostawione przez G-ego tymczasem uległy niewątpliwie dewaluacji, Karol Ferdynand zrezygnował z tworzenia szkoły, a postanowił z procentów z tej sumy ufundować stypendium dla dwu studentów pochodzących z Leśnicy, teologa i medyka. Stypendium to przetrwało aż do pierwszej wojny światowej.

Czapliński W., Dawne czasy, Wr. 1957 s. 108–113.

Władysław Czapliński